Η υπερουριχαιμία είναι η αύξηση της συγκεντρώσεως του ουρικού οξέος στο πλάσμα και στον ορό. Το ουρικό οξύ είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινο-νουκλεοτιδίων. Η πιο εμφανής εκδήλωση της αύξησης αυτής είναι η ποδάγρα κατά την οποία σχηματίζονται κρύσταλλοι οι οποίοι αποτίθενται στους χόνδρους, στους αρθρικούς υμένες και το αρθρικό υγρό. Η ποδάγρα είναι αρκετά επώδυνη και συνδέεται από κινητικά προβλήματα. Ένα άλλο σύμπτωμα  της υπερουχιμαιμίας είναι η νεφρολιθίαση. Η υπερουριχαιμία συναντάται συνήθως στους παχύσαρκους και στις υψηλότερες οικονομο-κοινωνικές  ομάδες. Αυτή δημιουργείται ή από αυξημένη πρόσληψη τροφών, υψηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες, ή από ελαττωμένη απέκκριση των πουρινών αυτών από τον οργανισμό. 

Από τα προηγούμενα είναι προφανές ότι για ακόμη μία φορά η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην δημιουργία μιας νόσου. Σημαντικό είναι λοιπόν να ελέγχουμε και να προσαρμόζουμε την διατροφή μας στις ανάγκες του οργανισμού, σκεπτόμενοι πάντα ότι η υπερκατανάλωση ορισμένων τροφών μπορεί να αποδεχτεί βλαβερή για τον οργανισμό μας. Θα δώσουμε μερικές οδηγίες για την αποφυγή της υπερουριχαιμίας οι οποίες φυσικά πρέπει να συνδυαστούν και με τυχόν άλλες διατροφικές οδηγίες για άλλα νοσήματα όπως η υπερλιπιδαιμία και ο διαβήτης.

• Τροφές που απαγορεύονται σε άτομα με υψηλό ουρικό οξύ: Εντόσθια ( συκώτι, νεφρά),  σάλτσες και ζωμός κρέατος, σαρδέλες, μύδια , αυγοτάραχο, αντζούγιες, Κυνήγι, αμύγδαλα, ζύμη.
• Τροφές που επιτρέπονται με μέτρο  σε άτομα με υψηλό ουρικό οξύ:
• Κρέας, γαλοπούλα, ψάρια, κοτόπουλο, φασόλια, ντομάτα, σπανάκι, αρακάς μανιτάρια
• Τροφές που επιτρέπονται σε άτομα με υψηλό ουρικό οξύ: Γάλα, γιαούρτι, λάδι, τσάι ,τυρί, ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, καλαμπόκι, μέλι, ξηροί καρποί, χόρτα, φρούτα .